Prośmy również Boga o nowe powołania.

„Gdyby nie było sakramentu kapłaństwa, nie mielibyśmy Pana wśród nas. Kto bowiem włożył Go do tabernakulum? Kapłan. Kto przyjął wasze dusze do [społeczności] Kościoła, kiedyście się narodzili? Kapłan. Kto karmi je, by miały siłę do ziemskiego pielgrzymowania? Kapłan. A kiedy dusza popadnie w grzech śmiertelny, kto ją wskrzesi do życia? Kto przywróci jej spokój sumienia? Tylko kapłan”.
(Św. Jan Maria Vianney)

Modlitwa za kapłanów (za wstawiennictwem św. Jana Vianneya):

„Wszechmogący i miłosierny Boże, w świętym Janie Vianneyu dałeś nam wzór kapłana znakomitego w pasterskiej gorliwości. Przez jego wstawiennictwo uświęcaj wszystkich kapłanów, pomóż im zdobywać ludzi dla Twego Królestwa i razem z nimi osiągnąć wieczną chwałę. Amen. Święty Janie Vianneyu, patronie kapłanów, módl się za nami”.

Z Dzienniczka św. s. Faustyny:
„Panie, daj nam świętych kapłanów, Ty sam ich utrzymuj w świętości. O Boski i Najwyższy Kapłanie, niech moc miłosierdzia Twego towarzyszy im wszędzie i chroni ich od zasadzek i sideł diabelskich, które ustawicznie zastawia na dusze kapłana. Niechaj moc miłosierdzia Twego, o Panie, kruszy i wniwecz obraca wszystko to, co by mogło przyćmić świętość kapłana, bo Ty wszystko możesz. Amen”. (Dz. 1052)

źródło:franciszkanie-mokotow.pl

„Mędrcy świata, monarchowie, gdzie śpiesznie dążycie?
Powiedzcież nam, Trzej Królowie, chcecie widzieć Dziecię?
Ono w żłobie nie ma tronu i berła nie dzierży,
A proroctwo Jego zgonu, już się w świecie szerzy”. 

Kościół katolicki 6 stycznia obchodzi uroczystość Objawienia Pańskiego (gr. Epifania), która w naszym kraju znana jest pod nazwą Trzech Króli. Uroczystość ta jest pamiątką dnia, w którym nowo narodzony Syn Boży objawił się na ziemi w tajemnicy Wcielenia, ukazując się poganom w osobie Dzieciątka. Jest to uroczystość najstarsza i jedna z największych w roku kościelnym. Swymi początkami sięga III w.

Była najpierw obchodzona w połączeniu z uroczystością Bożego Narodzenia przez chrześcijan obrządku wschodniego. Na Zachodzie Epifania jest świętowana 6 stycznia już od IV w. Dzień ten jest ponadto pamiątką hołdu złożonego przez trzech Mędrców ze Wschodu nowo narodzonemu Jezusowi w stajence betlejemskiej. Tłumaczy to zwyczajową nazwę tej uroczystości: Trzech Króli, która wśród wiernych Kościoła katolickiego jest najpopularniejsza. Wydarzenie złożenia hołdu znamy z 2 rozdziału Ewangelii według św. Mateusza. Jednak Ewangelista podaje bardzo mało informacji o przybyszach ze Wschodu, nie nazywa ich wcale królami, ale Mędrcami. Nigdzie też nie zostało powiedziane, ilu ich przybyło do Betlejem. Ich liczbę ustaliła późniejsza tradycja, przyjmując umownie, że skoro Jezusowi złożono trzy dary, to również ofiarodawców musiało być trzech. Ponadto dopiero od IX w. tradycja średniowieczna wymienia ich imiona – Kacper, Melchior i Baltazar, które jednak nie mają potwierdzenia w Ewangelii.

Dawniej w dniu tym święcono złote przedmioty, kadzidło, mirrę, a także kredę. Chodziło tu o upamiętnienie darów złożonych Jezusowi. Nieznaną w Polsce mirrę zastępowały ziarenka jałowca, kadzidłem natomiast były wymieszane z żywicą zioła. Do naszych czasów przetrwał głównie zwyczaj święcenia kadzidła i kredy, którą po powrocie z kościoła wypisywano na drzwiach inicjały trzech królów oraz datę bieżącego roku, np. K+M+B 2002. Podane symbole, przyjmowane powszechnie jako pierwsze litery imion Mędrców ze Wschodu, w tradycji Kościoła są tłumaczone też inaczej, gdy przyjmiemy, że K (łac. C), M i B są pierwszymi literami łacińskich wyrazów: Christus Multorum Benefactor – tzn. ” Chrystus dobroczyńcą wielu”, albo: Christus Mansioni Benedicat – czyli „Niech Chrystus błogosławi temu domowi”. Ostatnie z powyższych tłumaczeń stanowi noworoczne błogosławieństwo udzielane domowi przez Kościół. Oznaczanie drzwi takimi symbolami jest świadectwem tego, że w danym domu mieszka rodzina chrześcijańska.

W Polsce z dniem tym wiązały się także różne tradycje i liczne zwyczaje ludowe. Jeszcze w pierwszych dziesięcioleciach XX w. dzień 6 stycznia nazywano „szczodrym” lub „świętym dniem”. Był to dzień spotkań rodzinnych i sąsiedzkich, zabaw, poczęstunków, wręczania darów. Do domów, zwłaszcza na wsi, przychodzili kolędnicy, wśród których tylko w tym dniu można było zobaczyć Trzech Króli. Byli to chłopcy przebrani za wschodnich magów, w szatach wypożyczonych z parafii.

W tym dniu w kościołach do szopki wstawiano figury Trzech Króli, a poświęconym kadzidłem okadzano domostwa. Dawniej, w niektórych okolicach Polski czas pomiędzy Bożym Narodzeniem a uroczystością Trzech Króli uważano tak dalece za święty, że nie wykonywano w tym okresie żadnych ciężkich prac. Pogoda, jaka w tym dniu panowała wróżyła nadchodzącą wiosnę: „Na Trzy Króle słońce świeci, wiosna do nas pędem leci”.

Wraz z uroczystością Objawienia Pańskiego kończy się nastrojowy czas Polskich Godów, a rozpoczyna czas zapustów, trwający do Środy Popielcowej.

źródło: niedziela.pl

5 stycznia Kościół wspomina św. Szymona Słupnika, żyjącego na przełomie IV i V w. ascetę, który w pobliżu Antiochii Syryjskiej zbudował kamienny słup i żył na nim niemal 40 lat. W tym miejscu do niedawna można było odwiedzać dobrze zachowane ruiny bazyliki mu poświęconej.

Szymon Słupnik urodził się pod koniec IV w. w pasterskiej rodzinie w Sis na pograniczu Syrii i Cylicji (dzisiejsza Turcja) w pobliżu Antiochii Syryjskiej. W krótkim czasie stracił całą rodzinę. Jako kilkunastolatek sprzedał wszystko co miał, a pieniądze rozdał ubogim. Po krótkim czasie postanowił zostać pustelnikiem.

W pobliżu Antiochii zbudował kamienny słup (najpierw wysokości 10 stóp, czyli ok. 3 m, który następnie podwyższano aż do 60 stóp, tj. około 18 m). Umieścił na nim platformę o powierzchni około 4 m², na której przebywał prawie 40 lat, tam modlił się, wygłaszał kazania oraz rozmawiał z odwiedzającymi go tłumami ludzi, przybywających z Arabii, Persji, a nawet z Rzymu. Ta nietypowa forma surowej ascezy i modlitwy ściągała do niego licznych przybyszów i ciekawskich, nawet spośród pogan.

Żywił się tym, co przynosiła mu okoliczna ludność. Przed deszczem i upalnym słońcem chronił go tylko płaszcz. Zmarł 28 sierpnia 459 r. W jego pogrzebie uczestniczył patriarcha Antiochii, sześciu biskupów, gubernator cesarski, wielu mnichów i rzesze wiernych. Jego ciało uroczyście przeniesione zostało do Konstantynopola.

W miejscu, gdzie stał słup św. Szymona, wybudowano w V w. świątynię. Do niedawna można było odwiedzać jej dobrze zachowane ruiny. Popularnie nazywano ją Qala’at Samaan, co z arabskiego oznacza Fortecę Szymona. Podczas syryjskiej wojny domowej kościół wpadł w ręce islamskich ekstremistów i był systematycznie niszczony. Największych szkód doznał jednak w maju 2016 r. podczas nalotu. Poza szczątkami fasady nic nie przetrwało

źródło: franciszkanie.pl

Jerycho Różańcowe 1 I 2021 r. – 8 I 2021 r.

Jerycho Różańcowe w kaplicy św. Józefa

1 I 2021 r. – Piątek

17:00 – Msza św. na rozpoczęcie Jerycha

21:00 – Apel (młodzież i inni)

24:00 – Te Deum (Odnowa i inni)

 

2 I 2021 r. – Sobota

3:00 – Nabożeństwo Pokutne (Różaniec Męski i mężczyźni i inni)

6:00 – Godzinki o NMP (Wspólnota Krwi)

12:00 – Anioł Pański (Róże)

15:00 – Koronka do Bożego Miłosierdzia (Róże)

17:00 – Msza św.

21:00 – Apel (młodzież i inni)

24:00 – Te Deum (Odnowa i inni)

 

3 I 2021 r. – Niedziela

3:00 – Nabożeństwo Pokutne (mężczyźni i inni)

6:00 – Godzinki o NMP (Róże)

9:30 i 10:45 – Msze św.

Dalszy ciąg Jerycha w Grzmiącej

 

 7 I 2021 r. – Czwartek

12:00 – Anioł Pański (Róże)

15:00 – Koronka do Bożego Miłosierdzia (Róże)

17:00 – Msza św.

21:00 – Apel (młodzież i inni)

24:00 – Te Deum (Odnowa i inni)

 

8 I 2021 r. – Piątek

3:00 – Nabożeństwo Pokutne (mężczyźni i inni)

6:00 – Godzinki o NMP (Wspólnota Krwi)

12:00 – Anioł Pański

15:00 – Koronka do Bożego Miłosierdzia (Róże)

17:00 – Msza św. Na zakończenie Jerycha

 

 

Jerycho Różańcowe w Chrystusie Królu (kaplica Adoracji)

3 I 2021 r. – Niedziela

18:00 – Msza Św.

21:00 – Apel (Młodzież i inni)

24:00 – Te Deum (Odnowa i inni)

 

4 I 2021 r. – Poniedziałek

3:00 – Nabożeństwo Pokutne (mężczyźni i inni)

6:00 – Godzinki o NMP (Róże)

12:00 – Anioł Pański

15:00 – Koronka do Bożego Miłosierdzia (Róże)

18:00 – Msza św.

21:00 – Apel (młodzież i inni)

24:00 – Te Deum (Odnowa i inni)

 

5 I 2021 r. – Wtorek

3:00 – Nabożeństwo Pokutne (mężczyźni i inni)

6:00 – Godzinki o NMP (Róże)

12:00 – Anioł Pański

15:00 – Koronka do Bożego Miłosierdzia (Róże)

18:00 – Msza św.

21:00 – Apel (młodzież i inni)

24:00 – Te Deum (Odnowa i inni)

 

6 I 2021 r. – Środa

3:00 – Nabożeństwo Pokutne (mężczyźni i inni)

6:00 – Godzinki o NMP (Róże)

12:00 – Anioł Pański

15:00 – Koronka do Bożego Miłosierdzia (Róże)

18:00 – Msza św.

21:00 – Apel (młodzież i inni)

24:00 – Te Deum (młodzi i inni)

 

7 I 2021 r. – Czwartek

3:00 – Nabożeństwo Pokutne (mężczyźni i inni)

6:00 – Godzinki o NMP (Róże)

9:00 – zakończenie Jerycha w kaplicy Adoracji c.d. w kaplicy św. Józefa

 

Jerycho Różańcowe w Grzmiącej

 3 I 2021 r. – Niedziela

10:15 – Eucharystia

12:00 – Anioł Pański

15:00 – Koronka do Bożego Miłosierdzia

17:00 – zakończenie Adoracji

 

Główne przesłanie Jerycha Różańcowego;

• Modlitwa za Ojczyznę, Rodziny, Kapłanów, Diecezję, o ustanie Pandemii
• W każdej godzinie odmawia się Różaniec i pozostawać w ciszy Adorując Najśw. Sakrament

„I rzekł do nich anioł: Nie bójcie się! Oto zwiastuję Wam radość wielką,
która będzie udziałem całego narodu:
dziś bowiem w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel,
którym jest Mesjasz, Pan.”
Łk 2,10-11

Kochani parafianie!

Z okazji Świąt Bożego Narodzenia pragniemy przesłać wam najserdeczniejsze życzenia.

Życzymy świąt przepełnionych miłością, troską bliskich i nadzieją na lepsze jutro. Niech te święta będą dla każdego z was niezapomnianym czasem spędzonym bez pośpiechu, trosk i zmartwień. Aby odbyły się w spokoju i radości wśród najbliższych.

Niech Zbawca napełni Wasze serca wiarą, nadzieją, miłością i niech obdarzy Was pokojem i radością.

A wraz z nadchodzącym Nowym Rokiem życzymy każdemu z Was również dużo zdrowia i szczęścia. Niech nie opuszcza Was pomyślność i spełnią się wszystkie, te najskrytsze marzenia.

Szczęść Boże!

Podczas zdalnej katechezy, zrodził się pomysł przekazania życzeń świątecznych i noworocznych wszystkim Parafianom, Kapłanom, Rodzicom i dzieciom.
Uczniowie w swoich domach wykonali kartki świąteczne, szopki w których napisali swoje życzenia. „Na zbliżające się Święta Narodzenia Pańskiego, pragniemy złożyć wszystkim serdeczne życzenia. Głębokiego przeżywania Świąt Narodzin Chrystusa w zdrowiu, radości i ciepłej rodzinnej atmosferze.
Kolejny zaś Nowy Rok 2021, niech będzie czasem pokoju, nadziei oraz realizacji osobistych zamierzeń.”

Uczniowie SP3 

 

tekst – Beata Tarasiuk
zdjęcie wł. uczniów

Adwent nie musi się kojarzyć tylko z Roratami. Choć udział w nich jest ważnym świadectwem oczekiwania na Zbawiciela, za jego istotny wymiar uważa się także spowiedź. Jednak uczciwość wymaga, by sakrament pokuty i pojednania poprzedzony był rzetelnym rachunkiem sumienia, szczerym żalem za grzechy i postanowieniem poprawy, by był przeżyty na serio ze świadomością zadośćuczynienia Bogu i bliźniemu.

Taka spowiedź nie tylko przygotowuje na przyjście Boga, ale przede wszystkim uwrażliwia na Jego obecność i otwiera na świętość.
Zapraszamy na spowiedź w naszej parafii: 

Kościół parafialny:

Środa 16 grudnia : 17:00 – 18:00
Czwartek 17 grudnia: 17:00 – 18:00
Piątek 18 grudnia: 17:00 – 18:00

Kaplica św. Józefa:

Środa 16 grudnia: 16:00 – 17:00
Czwartek 17 grudnia: 16:00 – 17:00
Piątek 18 grudnia: 16:00 – 17:00

Adwent jest okresem pobożnego i radosnego oczekiwania na przyjście Pana.

To oczekiwanie dla każdego chrześcijanina ma potrójne znaczenie:

1.Wspominamy oczekiwanie na pierwsze, historyczne przyjście Pana Jezusa 

W ten sposób włączamy się w cały szereg poprzednich pokoleń ludzi sprawiedliwych z czasów Starego Testamentu, którzy przez wieki oczekiwali na przyjście Mesjasza. Liturgia adwentowa ukazuje postaci tych świętych, którzy poprzedzili bądź przepowiedzieli Jego przyjście. Już po grzechu pierwszych rodziców Adama i Ewy, Pan Bóg obiecał, że przyjdzie potomek Niewiasty, który pokona szatana (zob. Rdz 3, 15).

Naród Wybrany przez wieki z nadzieją oczekiwał spełnienia tej obietnicy. Jan Chrzciciel stał się głosem wołającym, który zapowiadał przyjście Zbawiciela. Wpatrujemy się także w Maryję, która w szczególny sposób oczekiwała Pana Jezusa. Ona poprzez swoje Fiat – „Niech mi się stanie”, które wyraża jej całkowite poddanie się woli Bożej – także uczy nas posłuszeństwa w wierze.

2. Nasze myśli biegną ku uroczystości Bożego Narodzenia

Oczekujemy tych radosnych świąt, poprzez modlitwę, udział w roratach, poprzez adwentowe postanowienia. Bóg staje się człowiekiem, przychodzi do nas i my powinniśmy wyjść Bogu naprzeciw, aby spotkać się z wcielonym Synem Bożym. W tym czasie przeżywamy rekolekcje, które mają nam w tym pomóc.

3. W końcu także nasze myśli biegną ku przyszłości

Jako wierzący pamiętamy, że kiedyś Pan Jezus ponownie przyjdzie na ziemię, aby ostatecznie pokonać wszelkie zło, grzech i zakrólować nad całym światem. Oczekiwanie na przyjście Chrystusa jest źródłem radości. Adwent przypomina nam, że całe nasze życie jest czekaniem.

Zawsze do czegoś dążymy. Człowiek, który w swym życiu już na nic nie czeka, jest nieszczęśliwy. Nasze chrześcijańskie życie staje się piękne dlatego, że jest czekaniem, jest dążeniem do czegoś, czekaniem na Kogoś, czekaniem na przychodzącego Chrystusa.

Roraty

Są to msze święte wotywne sprawowane z formularza o Matce Bożej w Adwencie. Przypominają one o szczególnej obecności Maryi w historii zbawienia. Ona w szczególny sposób oczekiwała Mesjasza jako córka Izraela, jako Matka Syna Bożego i jako Matka Kościoła.

W czasie rorat przy ołtarzu zapalamy dodatkową, specjalnie przyozdobioną świecę, tzw. roratkę, która symbolizuje właśnie Maryję jako patronkę adwentowego oczekiwania. Eucharystia rozpoczyna się przy zgaszonych światłach. Są one zapalane dopiero w czasie uroczystego hymnu „Chwała na wysokości Bogu”. Podczas Mszy świętych roratnich fioletowy kolor szat liturgicznych używany w Adwencie, zastępuje się bielą, która jest symbolem radości, czystości i światła.

Roraty w naszej parafii:

Kościół parafialny – 18:00
Kaplica św. Józefa – 17:00

Zapraszamy serdecznie całe rodziny! Szczególnie gorąco zapraszamy do udziału w Roratach dzieci, by z lampionami roratnimi uczestniczyły w tej Mszy św.

źródło: trojca.eu

W Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP, o godz. 12.00 wierni wspólnoty parafialnej zgromadzili się na   modlitwie ” Godzina Łaski”, o którą prosiła sama Matka Boża objawiając się w 1947 r. pielęgniarce Pierinie Gilli w Montichiari, we Włoszech.
– ” Życzę sobie, aby każdego roku w dniu 8 grudnia, w południe obchodzono Godzinę Łaski dla całego świata. Dzięki modlitwie w tej godzinie ześlę wiele łask dla duszy i ciała.”
Wierni, odpowiadając na to wezwanie , trwali przed przed Najŝwiętszym Sakramencie na modlitwie odmawiając „Anioł Pański” i Różaniec. W ciszy wypraszali także łaski dla swoich rodzin, parafii, Ojczyzny i świata. Owocem, trwania w „Godzinie Łaski” był udzielany potrzebującym Sakrament Pokuty i Pojednania. Uwieńczeniem wspólnej modlitwy , było błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem. „Maryjo, bez grzechu poczęta”- módl się za nami.                               

Tekst, Beata Tarasiuk

zdj. Barbara Jelewska. 

 

Godzina Łaski – Wtorek 8 Grudnia 12.00 – 13.00

Jest taka godzina w ciągu roku, gdy Niebo otwiera się szeroko dla każdego człowieka. Przez 60 minut na świat wylewają się fale łask. W tej godzinie nawrócić się może nawet najbardziej zatwardziały grzesznik. Ta godzina, to GODZINA ŁASKI, która jest wyjątkowym prezentem dla ludzkości od Niepokalanej. Przypada 8 grudnia o godz. 12.00.

O Godzinie Łaski powiedziała nam sama Maryja w Uroczystość Niepokalanego Poczęcia – 8 grudnia 1947 r. w Montichiari we Włoszech. Montichiari – czyli Jasna Góra! W tej maleńkiej włoskiej miejscowości Maryja ukazywała się pielęgniarce Pierinie Gili. Pierwsze objawienie miało miejsce 24 listopada 1946 r. w szpitalu. Pierina zobaczyła płaczącą Madonnę, której pierś przebijały trzy miecze. Powiedziała tylko trzy słowa: „Modlitwa. Ofiara. Pokuta”. Kiedy Pierina ponownie zobaczyła Matkę Bożą, bardzo się zdziwiła. Tym razem Maryja uśmiechała się, miała na sobie jasną szatę, a w miejscu trzech mieczy były przepiękne róże: biała, czerwona i złota. Przedstawiła się, jako Róża Duchowa.

Godzina Łaski – prośby i obietnice:

1. Życzę sobie, aby każdego roku w dniu 8 grudnia, w południe obchodzono Godzinę Łaski dla całego świata.
2. Dzięki modlitwie w tej godzinie ześlę wiele łask dla duszy i ciała.
3. Będą masowe nawrócenia.
4. Dusze zatwardziałe i zimne jak marmur poruszone będą łaską Bożą i znów staną się wierne i miłujące Boga.
5. Pan, mój Boski Syn Jezus, okaże wielkie miłosierdzie, jeżeli dobrzy ludzie będą się modlić za bliźnich.
6. Jest moim życzeniem, aby ta Godzina była rozpowszechniona.
7. Wkrótce ludzie poznają wielkość tej Godziny łaski.
8. Jeśli ktoś nie może w tym czasie przyjść do kościoła, niech modli się w domu

 

Zapraszamy na wspólną modlitwę w kaplicy Adoracji oraz kaplicy św. Józefa.