Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa

Boże Ciało stwarza wspaniałą okazję do rozważania tajemnicy Eucharystii, jest okazją do zamanifestowania naszej wiary wobec Najświętszego Sakramentu.

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa rozpoczęliśmy Mszą św. koncelebrowaną w kościele parafialnym. Eucharystii przewodniczył ks. proboszcz Sławomir Augustynowicz, przy asyście księdza Jakuba i księdza Adama. W sposób szczególny podczas uroczystości uczczenia Jezusa Chrystusa  w Najświętszym Sakramencie wybrzmiały słowa podziękowania ks. proboszcza dla tych , którzy adorują w naszej parafii Najświętszy Sakrament (od 2015 roku pan Jezus nigdy nie jest sam) –  a także zachęty dla tych, którzy chcieliby dołączyć do wspólnoty adorujących.

W centrum naszego świętowania był Jezus, który mówił (J 6,51-56) o swojej rzeczywistej obecności pod postaciami eucharystycznymi:

Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba (…). Kto spożywa ten chleb będzie żył na wieki (…). Zaprawdę powiadam wam, jeżeli nie będziecie spożywać Ciała Syna człowieczego i nie będziecie pili Krwi jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew ma życie wieczne, a ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew Moją pije trwa we Mnie a ja w nim (…). Ten kto Mnie spożywa będzie żył przeze mnie.

Podczas homilii ks. Adam mówił o Chrystusie jako wielkiej Miłości wobec każdego z nas. Ta Miłość idzie dzisiaj ulicami naszych miast, a my idziemy za nią, aby w ten sposób wyrażać nasze świadectwo wiary:

Miłość, która sprawiła, że Chrystus syn Boży przyszedł na ziemię, by obdarzyć nas swoim Boskim życiem. Dokonał niepojętego cudu, a wiec ukrył swoje ciało i krew pod postaciami chleba i wina. (…) Jesteśmy pielgrzymami tutaj na ziemi. Symbolem tej wędrówki do ziemi Obiecanej jest procesja Bożego Ciała.  W tej procesji Chrystus jest nie tylko naszym przewodnikiem, ale chce być naszym pokarmem i napojem, nasza siłą mocą, życiem i zmartwychwstaniem (…). Z radością róbmy mu miejsce w naszych sercach i naszych duszach. W naszym życiu osobistym i publicznym. W naszych myślach i naszej woli.

Wierni (z zachowaniem wszystkich zaleceń sanitarnych), przeszli ulicami miasta do czterech ołtarzy, aby w czasie w którym celebrans niesie Najświętszą Eucharystię poza kościół, złożyć publiczne świadectwo swej wiary i pobożności wobec Najświętszego Sakramentu.

Ciebie Boga wysławiamy, Tobie Panu wieczna chwała, Ciebie Ojca, niebios bramy, Ciebie wielbi ziemia cała.

Niezmierzonej Ojca chwały, Syna Słowo wiekuiste, z Duchem  wszechświat wielbi cały, Królem chwały Tyś, o Chryste.