Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Gdy faryzeusze posłyszeli, że zamknął usta saduceuszom, zebrali się razem, a jeden z nich, uczony w Prawie, wystawiając Go na próbę, zapytał: «Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?»
On mu odpowiedział: «„Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem”. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Na tych dwóch przykazaniach zawisło całe Prawo i Prorocy». (Mt 22, 34-40)
„Z nich zaś największa jest miłość!”
Prawo żydowskie było bardzo szerokie i obejmowało ponad pięćset przykazań, zasad postępowania, opisów rytualnych. Spośród nich wszystkich Jezus miałby wybrać jedno, które jest najważniejsze. Odpowiedź Jezusa jest jednoznaczna: najważniejsza jest miłość do Boga i do człowieka.
Pierwsze wezwanie, jakie kieruje do nas Jezus w formie przykazania, dotyczy miłowania Boga. Zasada wydaje się prosta: miłować całym sercem, duszą i umysłem. Miłość Boga całą duszą jest zasadą, dzięki której moje życie będzie dobre i piękne. Miłować Boga całym umysłem to wezwanie do tego, by chcieć poznać Boga. Najpierw poznajemy Boga dzięki katechezie, zaś w późniejszych latach przez czytanie Pisma Świętego, lekturę prasy i wydawnictw katolickich, a także poprzez osobiste zaangażowanie w życie kościoła. Miłowanie Boga umysłem polega na uznaniu Boga za najwyższą wartość, którą chcę poznać.
Moja miłość do drugiego człowieka powinna być zgodnie z przykazaniem Jezusa równa miłości do siebie samego. Zatem tak jak troszczę się o siebie, tak powinienem troszczyć się o innych.
Do tych przykazań możemy przyjąć dwie postawy, taką jak faryzeusze i saduceusze, a więc odrzucić, obrazić się na Jezusa. Lub jak inni słuchający, z zadziwieniem i wprowadzić te zasady w czyn. Gdybyśmy wszyscy świat postrzegali przez pryzmat miłości, to nie mielibyśmy żadnego problemu z przestrzeganiem Bożych przykazań.
ks. Jakub