Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus opowiedział swoim uczniom następującą przypowieść:
«Podobnie jest z królestwem niebieskim jak z pewnym człowiekiem, który mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek. Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał. Zaraz ten, który otrzymał pięć talentów, poszedł, puścił je w obieg i zyskał drugie pięć. Tak samo i ten, który dwa otrzymał; on również zyskał drugie dwa. Ten zaś, który otrzymał jeden, poszedł i, rozkopawszy ziemię, ukrył pieniądze swego pana.
Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął rozliczać się z nimi.
Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów. Przyniósł drugie pięć i rzekł: „Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem”. Rzekł mu pan: „Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana!”
Przyszedł również i ten, który otrzymał dwa talenty, mówiąc: „Panie, przekazałeś mi dwa talenty, oto drugie dwa talenty zyskałem”. Rzekł mu pan: „Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana!”
Przyszedł i ten, który otrzymał jeden talent, i rzekł: „Panie, wiedziałem, że jesteś człowiekiem twardym: żniesz tam, gdzie nie posiałeś, i zbierasz tam, gdzie nie rozsypałeś. Bojąc się więc, poszedłem i ukryłem twój talent w ziemi. Oto masz swoją własność!” Odrzekł mu pan jego: „Sługo zły i gnuśny! Wiedziałeś, że żnę tam, gdzie nie posiałem, i zbieram tam, gdzie nie rozsypałem. Powinieneś więc był oddać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie byłbym z zyskiem odebrał swoją własność. Dlatego odbierzcie mu ten talent, a dajcie temu, który ma dziesięć talentów. Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie. Temu zaś, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma. A sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz – w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”». (Mt 25, 14-30)
Talenty i korzystanie z nich
Dobre wykorzystanie darów Bożych to nie problem talentów, ale samych obdarowanych. Po pierwsze nie jest tak, że inni mają lepiej, bo ktoś zawsze będzie miał gorzej od ciebie. Zresztą według jakiej miary twierdzisz, żeś mniej obdarowany?
Talenty to majątek, który został mi przekazany. To skrzynka z narzędziami. Wiadomo, że drwal posługuje się siekierą, kowal młotem i kowadłem, żniwiarz kosą. Rodzice dzielą się mądrością ze swymi pociechami, nauczyciel używa zdobytej wiedzy, by ją przekazać uczniowi, lekarz posługuje się swoją wiedzą i doświadczeniem w rozpoznawaniu i leczeniu chorób.
Mogę z tym majątkiem uczynić, co chcę. Narzędzia można rzucić w kąt. Można je zniszczyć bezpowrotnie. Można je też wykorzystać, czyniąc dobro wokół siebie.
Porównując się z innymi, staje się zazdrosny, zatracam zdolność widzenia swoich talentów, bo albo będę negował ich istnienie, albo jeśli nawet je dostrzegę, to uznam je za byle jakie, nieodpowiednie itd.
Druga postawa, która niszczy otrzymany dar, to skupienie się na sobie i myślenie tylko o sobie. Widzę tylko siebie jako jedyny skarb. Rozkopuję ziemię i ukrywam skarb przed innymi. Co to za skarb zakopany w ziemi? Nieznany i nieużywany. Przecież narzędzie nieużywane traci na wartości. To nie wina narzędzia, ale tego, który je otrzymał.
Jeśli ktoś staje się dobrym człowiekiem, to rozwija się jego wiara, czytelne się staje jego powołanie, wzrastają zdolności, które są potrzebne do realizacji drogi. Radość dobrze wypełnionego zadania to największa satysfakcja!
ks. Jakub
Rekomendowane dla Ciebie
