KATECHEZA
Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie
W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”. Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca”. Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?” Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego. Na to rzekła Maryja: „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!” Wtedy odszedł od Niej anioł. Łk 1,26-38
Po długich tysiącach lat nadszedł czas, kiedy miał przyjść na ziemię oczekiwany Zbawiciel.
W małym miasteczku żydowskim Nazaret żyła pobożna rodzina. Tato nazywał się Joachim, a mama – Anna. Mieli oni córkę Maryję. Była ona bardzo dobra, pracowita i pobożna. Często prosiła Pana Boga, aby zesłał na ziemię jak najprędzej Odkupiciela. Pewnego razu, gdy modliła się w swoim pokoju, nagle stanął przed nią – wysłany przez Boga – anioł Gabriel i tak ją pozdrowił: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”(Łk 1, 28-29)
Maryja zlękła się, słysząc te słowa, lecz Anioł uspokoił ją mówiąc: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego”. (Łk 1, 30-33) Zrozumiała Najświętsza Maryja Panna, że Pan Bóg wybrał ją na Mamę Pana Jezusa Chrystusa – obiecanego w raju Zbawiciela.
Maryja z pokorą i wdzięcznością przyjęła to, o co Pan Bóg prosił i odpowiedziała Aniołowi: „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!” (Łk 1, 38). Najświętsza Panna Maryja jeszcze przed zwiastowaniem została poślubiona świętemu Józefowi, który był później ziemskim opiekunem Pana Jezusa.
W tym szczególnym dniu, 25 marca, w uroczystość Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie, a więc na 9 miesięcy przed uroczystością narodzin naszego Pana Jezusa, podziękujmy Panu Bogu za naszych kochanych Rodziców, którzy od Pana Boga przyjęli dar naszego życia i módlmy się w intencji wszystkich mam, w których pod sercem poczęło się nowe życie.
Dziękujemy Tobie, Panie Jezu, że wola Ojca jest zawsze obietnicą radości, wierności, obecności.
Ks. Adam Makiel
Źródło:
zdj – niedziela.pl
https://www.paulus.org.pl/u29,zwiastowanie-panskie-uroczystosc
https://adonai.pl/katecheza/?id=142